Книгата претставува резиме на учењата и догматските писанија на раните црковни отци. Поконкретно кападокиските отци (свети Василиј, свети Григориј Назијанзиски и свети Григориј Ниски) од IV век. Се одликува со аристотелски јазик и ја покажува оригиналноста преку изборот на текстови и прибелешки на Јован под влијание на антиохиската аналитичка теологија. Ова дело, кога било преведено на ориенталните јазици и на латинскиот, станало ценет извор и за источните и за западните мислители, и понудило логички и теолошки концепти. Дополнително, св. Јовановиот систематски стил послужил како образец за последователните теолошки синтези составени од средновековните схоластичари. „Изложението“ навлегува во шпекулации за природата и постоењето на Бог и предизвикува дебата меѓу подоцнежните теолози. Оваа книга е првото дело на систематската теологија во источното православно христијанство и важно влијание врз подоцнежните схоластички дела.

Точно изложение на православната вера / Свети Јован Дамаскин

превод од хеленски Васко Цветковски