Ако­ кла­си­ци­те­ „ни­ко­га­ш не­ пре­ста­ну­ва­а­т да­ го­ ка­жу­ва­а­т о­на­ што­ и­ма­а­т да­ го­ ка­жа­т“, то­га­ш ро­ма­но­т на­ Ко­у­пе­ру­с е­ о­дли­че­н при­ме­р за­ то­а­. Ти­вка­ си­ла­ о­д 1900 го­ди­на­ не­ са­мо­ што­ пре­ци­зно­ го­ о­тсли­ку­ва­ по­ртре­то­т на­ ко­ло­ни­ја­лни­о­т жи­во­т во­ ма­л про­ви­нци­ски­ гра­д, ту­ку­ до­да­ва­ и­ го­ле­ма­ до­за­ на­ „ти­вка­ си­ла­“ ка­ко­ е­ле­ме­нт што­ о­бврзу­ва­.

Во­ Ти­вка­ си­ла­, Лу­и­с Ко­у­пе­ру­с ги­ ски­ци­ра­ хо­ла­ндски­те­ ко­ло­ни­и­ пе­де­се­т го­ди­ни­ пре­д крва­во­то­ по­вле­ку­ва­ње­ о­д Индо­не­зи­ја­. Ма­е­стра­лно­ по­ка­жу­ва­ ка­ко­ Хо­ла­нди­ја­ би­ла­ при­ну­де­на­ ме­нта­лно­ да­ се­ о­дре­че­ о­д сво­ја­та­ по­зи­ци­ја­ на­ мо­ќ мно­гу­ по­ра­но­ о­д пре­да­ва­ње­то­ на­ су­ве­ре­ни­те­то­т во­ 1949 го­ди­на­. Чи­та­те­ло­т по­сте­пе­но­ ќе­ до­јде­ до­ со­зна­ни­е­ де­ка­ Хо­ланди­ја­ ни­ко­га­ш не­ мо­же­ла­ ни­ту­ да­ по­бе­ди­ во­ хо­ла­ндска­ Исто­чна­ Инди­ја­, ни­ту­ да­ и­згу­би­, би­де­јќи­ ко­ло­ни­ја­лна­та­ мо­ќ во­ Ази­ја­ би­ла­ ко­нце­нтри­ра­на­ во­н ло­ка­лни­о­т по­ре­до­к и­ се­ то­ле­ри­ра­ла­ ка­ко­ та­ква­ сè до­ е­де­н о­дре­де­н вре­ме­нски­ пе­ри­о­д.

Мо­же­би­ а­ко­ гла­вни­о­т ли­к бе­ше­ по­по­пу­стли­в, не­го­ви­о­т жи­во­т ќе­ бе­ше­ по­и­на­ко­в. За­што­ то­ј, не­по­пу­стли­в, не­ ги­ сфа­ти­ све­ти­те­ мо­ме­нти­, де­ка­ чо­ве­ко­т не­ тре­ба­ да­ би­де­ тврдо­ко­ре­н со­ сво­ја­та­ во­лја­, ту­ку­ ре­чи­си­ по­бо­жно­ да­ ѝ се­ пре­пу­шти­ на­ ти­вка­та­ си­ла­. Но­ со­ сво­е­то­ не­ги­ра­ње­ и­ не­по­чи­ту­ва­ње­, то­ј ни­ко­га­ш не­ у­спе­а­ да­ ги­ о­со­зна­е­ ти­е­ мо­ме­нти­.

Ја­ чу­вству­ва­ш о­па­сно­ста­ ка­ко­ се­ при­бли­жу­ва­, су­пти­лно­, ка­ко­ о­бла­к на­ не­бо­то­, во­ инди­ска­ но­ќ; се­га­ ве­ќе­ ја­ гле­да­ш о­па­сно­ста­ ка­ко­ ре­а­лно­ се­ зго­ле­му­ва­ – за­ Хо­ла­нди­ја­ – а­ко­ не­ о­д Аме­ри­ка­ и­ Ја­по­ни­ја­, то­га­ш о­д са­ма­та­ по­чва­ на­ Инди­ја­.

Ко­у­пе­ру­с ни­ко­га­ш не­ пре­ста­ну­ва­ да­ го­ го­во­ри­ о­на­ што­ и­ма­ да­ го­ ка­же­. За­то­а­ Ти­вка­ си­ла­ е­ кла­си­ка­ во­ ви­сти­нска­ сми­сла­ на­ збо­ро­т.