„Студените езера на смртта“ е еден од најпознатите романи на Фредерик ван Ејден, објавен во 1900 година. Тоа е психолошки роман во кој читателот е пренесен во светот на главниот лик, Хедвиг Марга де Фонтејн. Хедвиг расте во семејство со вкупно пет деца, од кои таа е најмладата. Таа е религиозна девојка која сака да прави што сака и може лесно да се прилагоди на околината. Од рана возраст се чини дека Хедвиг се разликува од другите деца. Ова станува особено јасно кога читателот ќе се внесе во светот на нејзините мисли и ги сведочи нејзините слабости, нејзиниот сомнителен став, нејзините внатрешни конфликти и нејзиниот порив за драматизирање. Таа често со голем антагонизам размислува за настани кои претходно ги доживеала како пријатни, забавни или убави. Често страда од промени во расположението и понекогаш е интровертна. Извонреден е сонот што го има како млада девојка: сон во кој момче вели дека ќе ја убие, а Хедвиг ужива во таа мисла. Пресвртна точка во нејзиниот живот е смртта на нејзината мајка. Хедвиг во тоа време има дванаесет години. Нејзината преокупација со смртта се зголемува. Таа го прави првиот обид за самоубиство. Во исто време се развиваат и нејзините сексуални чувства. Домашната помошничка во куќата, назначена по смртта на нејзината мајка, ја гледа Хедвиг како сензуална, сладострасна девојка која го сака чувството на задоволство. Хедвиг е многу привлечна за машкиот свет, но се покажува како вистинска, фатална жена за мажите во нејзиниот живот.